Alle tijd van de wereld

Afgelopen woensdag hadden we om half 3 de taxi richting Pulisan, waar ons verblijf voor de afgelopen dagen was. Na heel lang rijden kwamen we om half 6 bij een doodlopende weg aan. Hier zijn we uitgestapt en verder gaan lopen. Er was namelijk een paadje door de jungle, die we nu verder moesten volgen naar het verblijf. Na ongeveer een kwartiertje lopen kwamen we aan. We waren net op tijd, want om 6u zou het pikkedonker zijn midden in de rimboe. Ons verblijf was heel mooi en lekker rustig, en lag aan het strand en aan de rand van de jungle. We hebben ons even opgefrist, onze spullen in het huisje gedropt en zijn gaan eten. Het eten bij het verblijf was supergoed en luxe dus dat was ook wel een keertje lekker. Tijdens het eten hebben we even met de eigenaresse gekletst, die oorspronkelijk uit Duitsland komt en ook als lerares in Indonesië is gekomen. Toen zag ze dit plekje midden in de jungle en heeft ze daar tientallen jaren geleden een paradijselijk verblijf van gemaakt. Na het eten zijn we terug naar het huisje gelopen en zijn we vrij snel gaan slapen. Na een uurtje werden we wakker van een beest dat we tekeer hoorden gaan in een plastic zak die wij mee hadden genomen, waar eten in zat. Het maakte herrie als een malle (anders word je er ook niet zomaar wakker van) dus we waren bang voor een groot mormel. Na even met de telefoon van Jeske in die richting te hebben geschenen zagen en hoorden we niks meer. Toen zijn we meteen maar even samen op expeditie naar de wc geweest 1m verderop van ons bed, want dat durfden we nu alleen niet. Zeker niet in het donker en met zo'n wezen in de buurt. Toen we dat overleefd hadden en weer gesetteld waren in ons bedje hoorden we weer een beest piepen. We hebben de knop omgezet en zijn toch weer lekker in slaap gedommeld. Na een tijdje werden we weer wakker omdat er in onze zak eten werd gerommeld. Toen hebben we maar even een grote mand over de tas heengezet, zodat er geeneen bastard meer bij kon. Verder een redelijk rustige nacht voor een half open huisje in de jungle van Indonesië.

De volgende ochtend werd ik om 9u wakker en ben ik even foto's gaan maken van de omgeving (wauuuw!). Daarna hebben we ontbeten en toen ben ik lekker in een hangmatje op het strand gaan vertoeven. Voordat we het wisten stond de lunch alweer voor ons klaar en dit keer hadden we iets Westers: spaghetti! (En ja mam, dat was bést even lekker!!). Daarna verder gechilld in het hangmatje en toen vonden we het wel tijd voor wat actie. We hebben een kajak en een roeibootje gehuurd en zijn het avontuur aangegaan op de woeste zee. Aan de kust waren hoge golven dus het was een leuk spelletje om die met ons bootje mee te pakken. Na 2u spelen op het water hebben we ons even opgefrist in het huisje, gechilld op de veranda en toen was het alweer diner time. Daarna weer terug naar het huisje en op expeditie naar ongenodigde beesten in onze klamboe. Eerst kwamen we een DIKKE tor tegen, die Jeske met een bezem de weg naar buiten heeft gewezen. Daarna hing er nog een of andere larf in het net en liep er nog een klein torretje rond die we met een beker en een bezem professioneel hebben verwijderd. Toen we eindelijk in bed lagen zat meneer muis alweer op het randje van onze muur (boven de muur was een stukje open). Weer kwam de bezem tevoorschijn en kwam 'Agressive Jeske' naar boven. Toen poging 3 om te slapen. 's Nachts werden we nog wakker van een knagend beest in ons huisje maar we namen de moeite al niet eens meer om te gaan kijken. Zolang we maar veilig lagen in onze met-klamboe-dichtgebouwde-bed-hut. De volgende ochtend troffen we flinke vernielingssporen aan van het beest in een stuk plastic, dus hij zal echt honger hebben gehad. Goed, we zijn weer gaan ontbijten, aan het strand gaan zonnen en toen hebben we onze tas gepakt en zijn we met een bootje naar Tangkoko National Park gebracht. (De ekte ekte jungle voor gevorderden). Na 40min arriveerden we en trokken we met onze gids de jungle in. We hebben tarsier aapjes gezien, die de gids nog even ging lokken met meegebrachte sprinkhanen die zo hun dood tegemoet liepen. Ook hebben we mooie, grote vlinders gespot en een aantal vogels. Toen we na een tocht van 3u weer bij het beginpunt waren, en onze excursie er eigenlijk op zat, vroeg de gids of dat we nog 'black macaque's' (zwarte apen) in wildlife wilden zien. We vroegen hoe ver dat was want de tocht was al best wel vermoeiend geweest, in een broeierige jungle van 30 graden. De gids zei dat het maar een 1km lopen was dus niets hield ons nog tegen. Nou... 1km van 5000m later kwamen we dan aan bij het plekje waar de apenfamilie woonde. ZO MOOI!! We konden heel dichtbij konden, het kon ze niks verrekken. Al snel werd het donker en zijn we weer teruggelopen naar het beginpunt (onderweg kwamen we nog een tarantule tegen?!) en met de boot teruggegaan naar ons verblijf. Eenmaal weer daar gedineerd, even mandi-en en naar bed. Maaar eerst natuurlijk nog de jacht op een aantal gore beesten. Wat we eerst aantroffen was een supergroot, zwart, vliegend insect. Toen Jeske die vermorzeld had zaten er meteen twee maten van 'm bij ons op de veranda. Dat kon niet veel goeds betekenen.. Maar TOEEEEEEN ging er iets gebeurd (haha mooie uitspraak van vroeger). Jeske stond namelijk lekker onder de douche en ik deed nog even de laatste inspectieronde door onze kamer. En wat zag ik daar op het plafond tot mijn grote angst, een ENORME schim van een spin. Even dacht ik; dit kan toch niet echt een spin zijn? ZO groot? Dus ik maakte een foto en ja hoor.. Op het schermpje een paar lekker glimoogjes die me aanstaarde. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHH!!!!!! Het is er echt 1! (Iris, de spin van onze nacht na Intents was er echt NIKS bij). Meteen stond Nadia binnen en was Jes onder de douche uit. Daarna hebben we de knop voor de zoveelste keer omgezet dat ie ons bed niet inkon en dat we dus vannacht verder veilig zouden zijn. We hebben natuurlijk als roosjes geslapen.

Om kwart over 5 werden we wakker van de wekker. Die hadden we gezet omdat we deze laatste nacht de zonsopgang wilden zien aan het strand. Het was erg romantisch met z'n drietjes. Hierna zijn we nog even verder gaan slapen en rond 9u zijn we gaan ontbijten. Daarna voor de laatste keer een bak&braad-sessie op het strand en een chill-sessie in de hangmat. Toen moesten we alweer lunchen, en daarna onze spullen inpakken om te gaan. We zijn door het junglepaadje teruggelopen naar de bewoonde wereld, en gelukkig stond daar onze chauffeur klaar. Na 2,5u rijden waren we terug in Manado. Ik heb even wat foto's op mijn laptop gezet, mailtjes beantwoord etc. 's Avonds hadden we wel zin in lekkere noodles dus zijn we weer naar het Noodle House gelopen.. Maar helaas jongens, de noodles waren voor de tweede keer deze week op..

Vandaag werd ik wakker van harde muziek en gegrunt door een microfoon. Ohja, de sekte is er weer.. We hebben snel ontbeten en zijn gevlucht naar een werkkamertje beneden in het gebouw. Vandaag was namelijk onze scriptiedag. Gelukkig hadden we in dat kamertje verder nergens last van, dus we hebben wel door kunnen werken (hadden wel eerder willen weten dat we hier ook konden zitten, had ons een hoóp frustatie bespaard maargoed). Daarna even geluncht en in de namiddag heb ik nog een to-do listje afgewerkt. Nu is het alweer half 7 en gaan Jes en ik koken. Vanavond nog even de stage voor morgen voorbereiden en dan op tijd mijn nestje in.

Leuten, dit was het weer! Tsjek ju latuuuur :)