Gooische Vrouwen

Het laatste nieuws vanaf gisterenmorgen:
Toen we ons bedje uitstapten en de keuken inliepen stond de tafel daar al gedekt voor ons klaar. En tadaaaaa: wit brood, hagelslag, jam en pindakaas. Hoe Hollands wil je het hebben aan de andere kant van de wereld? Oom Leo en tante Nana doen echt zo hun best voor ons!! Soms voelen we ons opgelaten omdat we niet eens de kans krijgen iets terug te doen..
Na genoten te hebben van dit ontbijtje hebben we een taxi gepakt naar een hele grote shopping mall hier in de buurt. Ik keek mijn ogen uit!! Ik heb nog nooit zo'n groot winkelcentrum gezien. Er waren ook echt allerlei winkels. Eerst zijn we naar de sushibar gegaan om daar vast te reserveren, en daarna zijn we vast wat winkeltjes gaan bekijken. Om 13u was het tijd voor de lunch. We zaten in de sushibar met ons tafeltje aan een lopende band, waarop een paradijs aan sushi voorbij kwam. Je kon er dus af pakken wat je er lekker uit vond zien. Ieder gerechtje lag op een bepaalde kleur bordje, en ieder kleurtje stond voor de prijs. Wat hebben wij genoten. Het was echt SUPERlekker!! Nadat we bijna niet meer op konden staan omdat we zoveel naar binnen hadden gewerkt, besloten we maar weer verder te gaan winkelen. Tja.. je moet toch door he. Vol met zelfmedelijden zijn we weer verder geparadeerd. Om half 5 hadden we het wel gezien en hebben we een taxi terug naar huis genomen. Onderweg kom je dan langs miljoenen kraampjes langs de weg. We zijn er bij een gestopt om fruit te kopen, rambutan genaamd. Die hebben we thuis geproefd. Enak sekali!!
Alsof we nog maar een moment aan eten konden denken, had tante Nana toen alweer voor ons in de keuken gestaan om mie bakso (een soort bouillon) en tempan (soort gebakken rijst-koekjes) voor ons te maken. Toen hebben we hier dus onze buikjes maar weer mee gevuld, ook weer lekker (we moesten ook een goede bodem leggen, met een stapavond in het vooruitzicht).
Na het eten vonden wij het tijd voor een dutje. Van alle nieuwe indrukken, de warmte en alles om je heen word je zo snel lam.. Om half 8 ontwaakten we weer na een diepe coma en bereidden we ons voor op het stappen. Optutten, kleertjes aan en samen met Tio en Adi (neven van Naad) op weg naar de club. Onderweg stopten we bij het appartementencomplex van de twee nichtjes, die ook meegingen. Hier hebben we zo'n half uur langs de weg staan wachten. 'Jam karet'(=elastieke tijd) heet dat hier, of te wel: 'ut broabants kwartierke'. Het kan hier allemaal, tijd zat!
Toen heftig op stap.. Cocktailtje hier, malibu cola'tje daar. Het was echt superleuk. De mensen zijn aardig en niet opdringerig (al word je soms wel helemaal bekeken) en de muziek was ook echt goed. Gewoon nummers die in Nederland ook gedraaid worden, wat dat betreft vonden we het lijken alsof we gewoon ergens in een nieuwe tent in Tilburg stonden. Ik leef namelijk nog steeds in een droom, en kan nog niet helemaal beseffen dat we hier nu echt zijn. Het is allemaal zo overweldigend en indrukwekkend!!
Om half 4 vonden we het tijd om te gaan en hebben we de plaatselijke MC Donalds nog even bezocht. Hier hebben we nog even wat frietjes soldaat gemaakt. Om 5u waren we thuis en zijn we na de evaluatie op de stap-avond lekker gaan tidur-en.
Vanochtend hebben we weer lekker ontbeten en hebben we ons daarna mentaal voorbereid op een zware dag in het vooruitzicht: een middagje naar de salon. Om 1u hebben we hier een taxi naartoe gepakt. We zijn met zijn drieen 3u lang verwend door 7 man sterk van de salon. Manicure, pedicure, haarmasker.. alles erop en eraan. We zijn weer als herboren. Ondertussen werden we nog even ''stiekem' gefilmd door het personeel alsof we van Mars kwamen (we denken dat dit het nieuwe reclamefilmpje van de salon wordt: 'Kijk, er komen hier zelfs westerlingen'). Ook plaatselijke kinderen stonden voor het raam alsof er bedreigde diersoorten te zien waren.. Best ongemakkelijk, maar wel heel bijzonder dat je hier als Nederlander zo op een voetstuk staat.
Goed, na deze pittige en vermoeiende wellness-middag hebben we een taxi terug naar huis gepakt en nu zit ik dit te typen aan de keukentafel van tante Nana. (Zo'n lieve, gastvrije mensen.. echt onbegrijpelijk). We wachten nog even op oom Leo, die zo thuis komt van zijn werk, en dan gaan we lekker uit eten met de hele familie van Nadia. Prima avondbesteding vinden wij!!
Morgen wilden Jes & ik eigenlijk naar ons vaste stekkie te Manado vliegen, maar het is nog niet gelukt om een ticket te boeken. Waarschijnlijk wordt dit dus zaterdag(ochtend), zodat we daar zaterdagmiddag aankomen en rustig op zoek kunnen naar de school en ons verblijf voor de komende maanden. Verder op de planning: eten, slapen en genieten van alles hier in Jakarta.

Kussie x