Jakarta; The city that never sleeps

Onze belevenissen vanaf afgelopen donderdagavond (31e):

Deze avond had Nadia een familie-etentje georganiseerd. Hierbij hebben wij 3en de familie van Nadia mee uit eten genomen (eindelijk konden we wat terug doen!). We gingen naar een soort buffet-restaurant, waar Naad al eerder was geweest, in een grote mall. In het midden van je tafel zat een bakplaatje waarop je zelf van alles kon bakken. Ook stond er een soort grote pan op tafel met daarin bouillon, waar je dan zelf soto van kon maken door er van alles in te gooien wat je lekker vond (Stef, jij had je hier uit kunnen leven to the maxx). Superlekker!! Wederom met een flink gevulde buik naar huis toe.
Toen we thuis kwamen besloten we dat het misschien wel handig zou zijn om onze contactpersoon van de stage in Manado maar eens op de hoogte te brengen dat we 3 dagen geleden al gearriveerd waren. Jeske & ik wilden namelijk eigenlijk de volgende middag naar Manado vliegen om daar alvast de boel te verkennen.
Na het vaste slappe-lach-in-bed-moment besloten we maar eens te gaan slapen.
De volgende ochtend stond de wekker alweer op tijd omdat we de keuken in zouden duiken om een lekker Hollands ontbijtje klaar te maken voor de familie: wentelteefjes. Dit vonden ze superlekker, en ze hebben het meteen zelf ook gemaakt. Na het ontbijt zijn Jes en ik even een rondje gaan lopen op het woon-complex van de familie. We hebben supermooie plaatjes geschoten! Lokale kindertjes keken hun ogen uit naar ons, en af en toe zag je ook voorzichtig een gordijn opzij gaan in een huis. Toen we drie kleine Indonesische kindjes tegenkwamen, en wij een gesprekje met hun begonnen, konden ze alleen maar giechelen. Toen we daarna ook nog met hun op de foto gingen, hadden ze al helemaal de dag van hun leven (superschattig!).
Toen we terug in het huisje kwamen stond er, wederom, een gruwelijk lekkere maaltijd klaar. Tante Nana was alweer op pad geweest voor ons. Dit keer vulden we onze buiken met ajam goreng (gefrituurde kip). Jammeeeeh.
Het reisplan naar Manado was inmiddels gewijzigd want het was niet meer gelukt om een vlucht voor de vrijdagmiddag te boeken. Dan maar een dagje later.. Lopt allemaal wel los. Wat dat betreft zijn we al goed ingeburgerd hier (we zien wel wat de dag ons allemaal brengt). Adi is die middag zo lief geweest om een ticket te boeken voor de zaterdagmiddag. Daarna regelde hij ook nog even een taxi voor de ladies om een middagje naar Kota Tua te gaan. Dit is het oude gedeelte van Jakarta, waar nog allerlei Nederlandse invloeden te zien zijn. Na anderhalf uur in de taxi te hebben gezeten omdat het 24/7 een chaos is op de weg, kwamen we aan. We waanden ons wederom in een paradijsje. We kwamen al vrij snel bij een heel groot plein aan, waar van alles te zien was. Drie Indonesische pubermeiden kwamen helemaal zenuwachtig en giechelend naar ons toegelopen, of ze met ons op de foto mochten. Als we er geld voor hadden gevraagd waren we zeker miljonair geweest (al ben je dat hier nogal snel, is ook eens leuk om geld te hebben), want ik denk dat ze wel 20 foto's hebben genomen. Eerst met zijn allen, toen 1 meisje in het midden met twee van ons, toen 1 meisje met 1 van ons.. ga zo maar door. Een hele fotoshoot. Daarna zijn we naar binnen gegaan bij Cafe Batavia. SUPERNICE!! Dit was echt in oud-Hollandse stijl.. zo uit de film. Met fietsen voor de deur en bitterballen en poffertjes op het menu waren we weer even in Nederland. Na hier gechilld te hebben, pakten we een taxi naar een ander deel van de stad. Naad had daar afgesproken haar tante te ontmoeten, die daar een soort pub heeft. Toen we daar aankwamen werden we opnieuw superlief ontvangen door de familie. We hebben hier gegeten, gepooled, en ons daarna gewaagd aan gratis cocktails (voordeeltje van ladiesnight). Daarna hebben we de taxi teruggepakt naar huis.
Gelukkig kregen we die avond nog (heel snel, voor Indonesisch begrip zeker) een mailtje terug van onze contactpersoon dat onze kamers al klaar stonden en dat we opgehaald zouden worden van het vliegveld in Manado. Top!! Daarna zijn we om half 2, helemaal KAPOT, gaan slapen.
Vanochtend stond de wekker om 9u, omdat we rond 11u zouden wegrijden naar het vliegveld en we iedere ochtend op het gemakske ons bed uit willen rollen. Toen we wakker werden stond er alweer een hele maaltijd klaar (rijst met kip, heftig op zo'n tijdstip). Na dit verorberd te hebben, hebben we ons even lekker opgefrist en langzaamaan onze koffers weer ingepakt. Om 11u zijn we naar het vliegveld gereden, en daar hebben Jes en ik afscheid genomen van Naad en haar familie (Naad komt maandag hiernaartoe). Om kwart over 2 vlogen we en om half 7, lokale tijd, kwamen we aan in Manado. Daar stond onze contactpersoon van hier ons al op te wachten. Hij heeft ons nu net onze kamers laten zien, in een bijgebouw van de school. En nu zit ik in mijn nederige stulpje na te genieten van de afgelopen dagen. Wat hebben wij genoten, wat een geweldig land. Ik ben zo benieuwd wat er allemaal nog gaat komen..

I <3 IT!!